Η νέα μας αγάπη!!!

  Να 'μαι πάλι εδώ!!!

Μετά από πολύ καιρό απουσίας από το μπλογκοσπιτάκι μου,γύρισα για να σας μιλήσω για την καινούρια μας αγάπη...την ιππασία!!!

Είναι γνωστό ότι ο μεγάλος ταρζανάκος λατρεύει τα ζώα,ξέρει τα πάντα για το καθένα ξεχωριστά, τρελαίνεται για βόλτες σε μέρη που έχει ζώα και δεν διστάζει να τα χαιδέψει αλλά και να τα φιλήσει..

Από πέρυσι μου ζητούσε να τον πάω στα άλογα,τι να κάνω η μάνα???Υπέκυψα...και με την πρώτη ευκαιρία τον πήγα σε έναν ιππικό όμιλο,για να δοκιμάσει την...τύχη του...Αυτό ήταν κόλλησε..Βέβαια στην αρχή τρόμαξε λίγο που έπρεπε να ανέβει επάνω σε ένα τόσο μεγάλο ζώο και να το εμπιστευτεί αλλά μετά από λίγα λεπτά εξοικειώθηκε και άρχισε να το απολαμβάνει!!!Και από τότε ξεκίνησε η μεγάλη του αγάπη..Η ιππασία!!

Και η αλήθεια είναι ότι έχει και δική μας αγάπη..Πηγαίνουμε πάντα οικογενειακώς και κάθε φορά φεύγουμε δέκα κιλά ελαφρότεροι...γιατί νιώθουμε τόσο χαλαρωμένοι ερχόμενοι σε επαφή με τα άλογα..

Η ιππασία είναι από τα αρχαιότερα αθλήματα,εκτός όμως από την εκγύμναση,βοηθάει εξαιρετικά τα παιδιά να μάθουν να συγκεντρώνονται,αφού πρέπει να αφουγκράζονται και να γίνονται ένα με το άλογο.Μετά από λίγο διάστημα αποκτούν ακόμα περισσότερη αυτοπεποίθηση, είναι μοναδικός τρόπος για να αποκτήσουν το αίσθημα της ελευθερίας,χαλαρώνουν και αποφορτίζονται από καθετί τους απασχολεί..

                                                                                                                                       Βούλα

Πίτα,η καλοκαιρινή!!!!

  Τι καλύτερο απογευματινό να δώσουμε στα μικρά μας από ένα κομμάτι πίτα που την έχουμε φτιάξει με τα χεράκια μας συνοδευμένη από ένα ποτήρι φρεσκοστυμμένο χυμό?

Ελάτε να σας δείξω την αγαπημένη του μικρού ταρζανάκου και όχι μόνο αφού όλη η οικογένεια την τιμάμε και δεν μένει ψιχουλάκι...

Εκτος των άλλων είναι και πολύ οικονομική αφού τα υλικά μας είναι πολύ απλά και βρίσκονται σε όλα τα σπίτια...

Υλικά για το φύλλο:
αλεύρι
λάδι
αλάτι
χλιαρό νερό
ξύδι

Υλικά για την γέμιση:
ελιές
ντομάτα,που την έχουμε κόψει σε κυβάκια αφού έχουμε αφαιρέσει τα σπόρια
φέτα που την έχουμε θρυμματίσει
ρίγανη

*δεν σας γράφω δοσολογίες γιατί όσο αφορά το φύλλο είναι το γνωστό..."με το μάτι" και όσο για τα υλικά είναι ανάλογα με τις προτιμήσεις,ποια γεύση δηλαδή θα θέλετε να υπερτερεί.

Εκτέλεση:

Ρίχνω στην λεκάνι μου όλα τα υλικά και ζυμώνω πολύ πολύ καλά.Μόλις ετοιμάζουμε το ζυμαράκι μας,το κόβουμε σε μπάλες,τις τοποθετούμε στην λεκάνη και τις σκεπάζουμε με μια πετσέτα για να μην ξεραθούν.

Ετοιμάζουμε την γέμιση,δηλαδή καθαρίζουμε την ελιές από τα κουκούτσια,θρυμματίζουμε την φέτα,κόβουμε σε κύβους τις ντομάτες,τα ανακατεύουμε πολύ καλά και προσθέτουμε την ρίγανη

Παίρνουμε ένα- ένα τα μπαλάκια και τα ανοίγουμε σε λεπτά φύλλα, αρχίζουμε να ετοιμάζουμε το ταψί μας,στρώνουμε δυο φύλλα κάτω,τα λαδώνουμε ανάμεσα και από πάνω βάζουμε την μισή γέμιση,από στρώνουμε ένα ακόμα φύλλο και ρίχνουμε την υπόλοιπη γέμιση,συνεχίζουμε με δύο ακόμα φύλλα,τα λαδώνουμε και αυτά ανάμεσα και έτοιμη!!Διπλώνουμε γύρω-γύρω τα τοιχώματα της πίτας,λαδώνουμε πολύ καλά και προσεκτικά την χαράζουμε.Τέλος την ραντίζουμε με λίγο νερό.

Ψήνουμε στους 200οC για περίπου μια ωρίτσα.

Αυτό ήταν!!!Η πίτα είναι έτοιμη!!!

Πως σας φάνηκε???

Καλή σας όρεξη!!!

                                                                                                                                       Βούλα

Ο Καλύτερος μπαμπάς!!!Ο δικός μου μπαμπάς!!!!

  Γιορτή του πατέρα σήμερα!!!Και έτσι η σκέψη μου ταξιδεύει λίγο πιο πέρα,για την ακρίβεια 250 χιλιόμετρα από εδώ που βρίσκομαι,σε ένα μικρό χωριουδάκι,όπου ζει,ποιος άλλος?Ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου,ο δικός μου μπαμπάς,που από τότε που πήρε την σύνταξη του,αποφάσισε να μετακομίσει εκεί που είναι η πατριδούλα του και να φτιάξει έναν μικρό παράδεισο!!

  Κάθε πρωί σηκώνεται από το χάραμα για να φροντίσει τα ζωντανά του,να ποτίσει τον κήπο του και μόλις τελειώσει να απολαύσει τον καφέ του στην δροσερή του αυλή που είναι γεμάτη από τριανταφυλλιές που τις φροντίζει ο ίδιος και τις έχει κάνει σωστά δέντρα

και όλοι τις καμαρώνουμε,μα περισσότερο απ'όλες φροντίζει την εκαντοτάφυλλη

που την έχει κληρονομιά από την μαμά του,κι ας έχει φύγει από κοντά μας εδώ και 26 χρόνια,αυτή είναι εκεί να μας θυμίζει την παρουσία της και να μας κρατάει συντροφιά τις ζεστές καλοκαιρινές βραδιές που μαζευόμαστε όλοι μαζί και κάνουμε βεγκέρες και ξεσηκώνουμε ολόκληρο το χωριό από τα γέλια μας,και αυτός φωνάζει "σσσσσσσσσς πιο σιγά,θα του ξυπνήσετε όλους",ενώ γελάει κάτω από τα μουστάκια του που μας βλέπει όλους μαζεμένους και να γελάμε μέχρι το πρωί...

  Ο μπαμπάς μου!!!!Είναι αυτός που με είχε πριγκίπισσα όσο ήμουν μικρή,αλλά και τώρα που μεγάλωσα αρκετά είναι εδώ με όλο του το είναι,που αρκεί να σηκώσω το τηλέφωνο και σε 2,5 ώρες θα είναι εδώ με τα χέρια του ανοιχτά,για να με αγκαλιάσει και να διώξει μακρυά την κάθε έννοια...

  Είναι αυτός που όταν ήμουν μικρή, με έκανε να περιμένω με λαχτάρα τα Κυριακάτικα πρωινά,μιας και τα είχε αφιερωμένα πάντα σε μένα...Σαν τώρα τα θυμάμαι...Να ξυπνάμε όλοι μαζί,κι αφού παίρναμε το πρωινό μας,η μαμά μου με έντυνε αυτά τα όμορφα φορεματάκια(...είπαμε πριγκίπισσα...),η ίδια έμενε στο σπίτι για ετοιμάσει το φαγητό και εμείς φεύγαμε για παιδική χαρά!!!Τι κι αν ήμουν εκεί κάθε μέρα με την μαμά μου???Οι Κυριακές ήταν αλλιώτικες,αφού με συνόδευε ο μπαμπά μου...μες τα μάτια μου είναι η εικόνα των χεριών του,που με κούναγαν τόσο δυνατάπου νόμιζα πως θα πιάσω τον ουρανό και εγώ χαχάνιζα και φώναζα "κι άλλο μπαμπάαα,κι άλλοοοοοο"!!!

  Είναι αυτός που ξάπλωνε τότε που ήταν 25 χρονών και έπαιζε μαζί μου,σε εκείνη την μεγάλη μπεζ μοκέτα,που επάνω της ήταν απλωμένα όλα μου τα παιχνίδια,μα και τώρα που είναι 60 ξαπλώνει για να παίξει αυτή την φορά με τα παλικάρια μου...

  Είναι αυτός που την Κυριακή το απόγευμα,αν δεν μπορούσε να πάει στο γήπεδο,ήταν αγκαλιά με το μαύρο του τρατζιστοράκι,κρατώντας το με το αριστερό χέρι που το στόλιζε περίτεχνα το ρολόι με το ασημένιο μπρασελέ...

  Είναι αυτός που γύριζε κάθε μέρα όταν έξω είχε νυχτώσει,φορώντας την μπλε ολόσωμη φόρμα του,αφού δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ για να μη μας  λείψει τίποτα,και τα κατάφερε!!!Ποτέ δεν μας έλειψε τίποτα...!!!

  Είναι αυτός που κάθε χρόνο του Αγίου Αντωνίου πηγαίναμε βόλτα στο πανηγύρι και εγώ περίμενα πως και πως για να πάρω το κατιτίς μου,πριν φύγουμε από το σπίτι,μου έλεγε:"Βούλα μου,ένα πραγματάκι θα πάρουμε" και εγώ του απαντούσα:"ναι μπαμπά,ντυντίντι...(δαχτυλίδι,φιγουρατζού από μικρή...)...

  Είναι αυτός που ανησυχούσε να φάω όλο μου το φα'ι' μέχρι τελευταία κουταλιά,μιας και ήμουν πολύ αδύνατη και αυτό φυσικά ήταν η ανησυχία που την μοιραζόταν με όλους...το θέμα του σογιού ήταν "αν είχα φάει"...χαχα!!!

  Είναι αυτός που όταν μεγάλωσα και άρχισα να βγαίνω  τα βράδια ήταν πίσω από την πόρτα και με περίμενε,και μόλις με έβλεπε έκλεινε ήσυχος τα μάτια του και άρχιζε το ροχαλητό....

  Είναι αυτός που όταν γνώρισα τον άντρα μου τον κοίταγε με μισό μάτι,ευτυχώς μόνο στην αρχή,και ύστερα τον έπαιρνε τηλέφωνο,όλο τυχαία για να μάθει τι κάνει και τον ενημέρωνε πώς έβλεπε τον Νικηφόρο από το 50-50,το τι γέλια κάναμε....!!!

  Είναι αυτός που όταν παντρευόμουν δεν μπορούσε να βγεί από το αμάξι για να με συνοδέψει,γιατί ξεχάσει να λυθεί,και φυσικά ακόμα γελάμε,και αφού τελικά τα κατάφερε,με κράταγε σφιχτά από το χέρι και με οδηγούσε προς την εκκλησία για να με παραδώσει στο γαμπρό..Δεν θα την ξεχάσω ποτέ αυτή την στιγμή,το συναίσθημα που νιώθαμε και οι δυο...δεν θα ξεχάσω ποτέ την στιγμή που όταν φτάσαμε στον γαμπρό,του έπιασε τα χέρια και του είπε:"Να μου την προσέχεις"...

  Είναι αυτός που μαζί με την μαμά μου μάθανε πρώτοι για τις εγκυμοσύνες μου και γέλαγε μέχρι τα αυτιά του,και όταν μπήκα στο μήνα μου και τις δύο φορές,τα παράτησε όλα,και ήρθε στην Αθήνα για να μου κρατάει συντροφιά τις ώρες που δούλευε  ο άντρας μου,μη τυχόν και σπάσουν τα νερά...και όταν πια έφτανε η ώρα της γέννας,ήταν πάντα εκεί κι όταν έβγαινα από το χειρουργείο με χάιδευε και χαμογέλαγε λέγοντας μου συγκινημένος:"Να μας ζήσει!!!"Αυτό το χαμόγελο του δεν θα φύγει ποτέ από τα μάτια μου...

  Είναι αυτός που έχω κάνει τους χειρότερους καυγάδες μιας και μαζί δεν κάνουμε και χώρια δεν μπορούμε....

  Είναι αυτός που πάντα θα πει την άποψη του και όταν η μαμά μου τον μαλώσει και του πει:"Άστα παιδιά να κάνουν ότι θέλουν",απαντάει:"Εγώ θα λέω......"

Είναι αυτός που έχει μια τεράστια αγκαλιά και μας χωράει όλους μέσα......

Χρόνια Πολλά Μπαμπά!!!!



                                                                                                                                             Βούλα

Επισκεφτήκαμε το κέντρο διάσωσης καρέτα-καρέτα "ΑΡΧΕΛΩΝ" !!!

Γειά σας!!!Γεια σας!!!
Τι κάνετε???
Πως τα περνάτε???

  Χάθηκα και πάλι,αλλά γύρισα για να σας πω για μια πολύ όμορφη  βόλτα που κάναμε με τα μικρά μας..

  Επισκεφθήκαμε το κέντρο διάσωσης καρέτα-καρέτα "Αρχέλων",που βρίσκεται στη Γλυφάδα.

  Είναι ένας πολύ όμορφος και προσεγμένος χώρος,όπου φιλοξενούν τραυματισμένες θαλάσσιες χελώνες,τις περιθάλπουν και μόλις είναι έτοιμες τις αφήνουν να γυρίσουν στο φυσικό τους περιβάλλον,στη θάλασσα δηλαδή,ή αν δεν μπορούν πια να επιβιώσουν εκεί,φροντίζουν να βρουν ένα κατάλληλο ενυδρείο,για να συνεχίσουν εκεί την ζωή τους...Χαρακτηριστικά,μίλαγα με τον υπεύθυνο του χώρου και τον ρώτησα για μια τυφλή χελώνα που είχα δει εκεί πριν από περίπου δέκα χρόνια....όταν είχα ξαναεπισκεφτεί τον χώρο,και μου είπε πως βρίσκεται σε ένα ενυδρείο στην Τουρκία!!!Ήταν όλες τόσο γλυκά και όμορφα πλάσματα..η κάθε μια με την δική της ιστορία,μα πιο πολύ με συγκίνησε μια συγκεκριμένη που έπασχε από άγχος,ναι καλά διαβάσατε άγχος ακόμα και οι χελώνες...τους ρώτησα πως μπορούσαν να το καταλάβουν...και μου είπαν πως όταν έβλεπε ανθρώπινη παρουσία γύρω της δεν κουνιόταν καθόλου,δεν έτρωγε,και γενικά δεν ανταποκρινόταν γι'αυτό και της είχαν βάλει ένα ύφασμα πάνω από τον χώρο που την φιλοξενούσαν ώστε να μην ενοχλείται... Οι άνθρωποι που βρίσκονται εκεί έχουν τόσο αγάπη,τις προσέχουν με τόση  φροντίδα...
Στο τέλος είδαμε και ένα βιντεάκι ,διάρκειας 13 λεπτών,που μας έδινε διάφορες πληροφορίες για τις χελώνες,από πότε ζουν,πως αναπαράγονται, πως μπορεί να τραυματιστούν αλλά και για την δράση του κέντρου...

  Ήταν μια πολύ εποικοδομητική επίσκεψη μιας και αφύπνισε την περιβαλλοντική μας συνείδηση κυρίως του μικρού ταρζανάκου,μιας και μιλήσαμε αρκετά για το τι μπορούμε εμείς να κάνουμε για να βοηθήσουμε π.χ. δεν αφήνουμε σκουπίδια στην ακτή γιατί ο αέρας θα τα μεταφέρει στην θάλασσα κι αν πέσουν στο δρόμο της χελώνας θα τα φάει νομίζοντας τα για τροφή κι ύστερα δεν μπορεί να τα χωνέψει και αρρωσταίνει,όπως επίσης πήρε πολλές πληροφορίες για την ζωή τους και τον τρόπο αναπαραγωγής τους.Σε αυτό μας βοήθησε πολύ ένας χώρος που υπάρχει στην είσοδο που έχουν φτιάξει ένα plexiglass και αναπαριστάνουν την φωλιά με τα αυγά τους καθώς και κάποια βαζάκια μέσα στα όποια  έχουν βάλει αντικείμενα που έχουν βρεθεί στα στομάχια των χελωνών που έχουν περάσει από εκεί κατά καιρούς..

  Σας βάζω ένα σχετικό βιντεάκι που πέτυχα στο yt:

Αν σας βγάλει ο δρόμος σας προς τα εκεί αξίζει μια επίσκεψη με τα μικρά σας!!!


                                                                                                                                  Βούλα

Επίσκεψη στο πολεμικό μουσείο!!!

  Πριν λίγες μέρες,με αφορμή την 25η Μαρτίου επισκεφθήκαμε το πολεμικό μουσείο.Βρίσκεται στην λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.Ιδρύθηκε  το 1975 και αποτελείται από τρεις ορόφους που φιλοξενούν κειμήλια,όπλα,βόμβες,αεροσκάφη και διάφορα αντικείμενα.

  Όταν φτάσαμε συναντήσαμε πρώτα απ'όλα τα αεροσκάφη,που τόσο επιβλητικά στέκονται στον προαύλιο χώρο του μουσείου.Πράγματι,ήταν εντυπωσιακά και όπως καταλαβαίνετε ο ταρζανάκος είχε απορροφηθεί τελείως,δεν ήξερε σε ποιο να πρωτοανέβει...

Μπαίνοντας μέσα,συναντάς κάποιες βιτρίνες με στολές

και εκεί αρχίζει και ο νους και ταξιδεύει,μεταφέρεται δεκαετίες πριν και παρακολουθεί από κοντά μάχες,άντρες ντυμένους με αυτές τις στολές να ανεβαίνουν στα αεροσκάφη που είδαμε πριν και να παλεύουν για την πατρίδα μας!

  Ενώ δυναμικές γυναίκες είναι εκεί για να φροντίζουν τα τραύματα τους και να τους εμψυχώνουν!!!

Προχωρώντας συναντάς μια τεράστια συλλογή όπλων,σπαθιών και ασπίδων,αναρωτιέσαι που να είχαν πάρει μέρος όλα αυτά...

μικρογραφίες από τανκς και γνήσια κανόνια είναι εκεί για να σε βάλουν ακόμα περισσότερο στο κλίμα εκείνης της εποχής...

ενώ στον 3ο όροφο συναντήσαμε διάφορα αντικείμενα από την αρχαιότητα

γλυπτά και μαρμάρινες ανάγλυφες παραστάσεις

Φύγαμε και ο ταρζανάκος μου ήταν εντυπωσιασμένος.Φυσικά είχαμε πάρει πολλές αφορμές για να συζητήσουμε διάφορα θέματα που αφορούν την χώρα μας και τον ελληνικό λαό!!!

  

                                                                                                                                                 Βούλα!

Το παπάκι που δεν του άρεσαν τα ποδαράκια του!!!

Γεια σας!!!Γεια σας!!!

  Σήμερα θέλω να σας γνωρίσω,ένα παπάκι!!!Ναι!!!Ναι!!!Ένα παπάκι!!!Λίγο γκρινιάρικο,λίγο πεισπατάρικο,μα με πολύ πολύ θέληση,και πολύ πολύ χιούμορ!!!

Πρόκειται για "Το παπάκι που δεν του άρεσαν τα ποδαράκια του" του Ευγένιου Τριβιζά από τις εκδόσεις Κεδρος.

Το πετύχαμε στην βιβλιοθήκη και το νοικιάσαμε,μέχρι τότε δεν το είχαμε ξαναδιαβάσει,αλλά από τότε και μετά το αγαπήσαμε...ούτε και εγώ ξέρω πόσες φορές το έχουμε διαβάσει...

Η ιστορία λοιπόν,μας μιλάει για ένα παπάκι που δεν του άρεσε το χρώμα των ποδιών του,και αφού κανείς δεν το καταλάβαινε πήρε την απόφαση να φύγει μακρυά από όλους και να γυρίσει μόνο όταν θα έχει καταφέρει να αλλάξει χρώμα..Μετά από πολλές περιπέτειες,με πολύ-πολύ γέλιο κατάφερε να γυρίσει πίσω με άλλο χρώμα στα ποδαράκια του!!!

Έτσι είναι!!!Αν κάτι το θέλεις πολύ και πραγματικά,τότε τίποτα δεν σε σταματά και σίγουρα θα τα καταφέρεις!!!


Αν τύχει να πέσετε επάνω του,πιστέψτε με μην το προσπεράσετε...

Φιλιά πολλά!!!

                                                                                                                                    Βούλα

Ντολμαδάκια

  Καλημέρα!!!Καλημέρα!!!
  Καλή εβδομάδα!!!

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε ετοίμασα σούπερ φαγάκι για την οικογένεια μου,και επειδή το σούπερ μπορεί στο ελάχιστο να περιγράψει την γεύση του,είπα να το μοιραστώ μαζί σας!!!

Ντολμαδάκια!!!

Τα υλικά που χρειάστηκα:

1/4 της κούπας μαιντανό
1/4 της κούπας δυόσμο
1/4 της κούπας κρεμμύδι φρέσκο
1/4 της κούπας κρεμμύδι ξερό
1 καρότο τριμμένο
1 ντομάτα κομμένη σε κυβάκια
1 χυμό ντομάτας
2/3 της κούπας ρύζι
40 φύλλα για ντολμαδάκια

Εκτέλεση:

Η εκτέλεση είναι πολύ-πολύ εύκολη!!!Φτιάχνουμε την γέμιση,βάζοντας τον μαιντανό,τον δυόσμο,τα κρεμμύδια,το καρότο,την ντομάτα,το ρύζι,λαδάκι,αλάτι,πιπέρι,και λίγες κουταλιές από τον χυμό ντομάτας.Τα ανακατεύουμε πολύ καλά.

Ανοίγουμε ένα φύλο και βάζουμε μια κουταλιά από το μείγμα

κλείνουμε τα δύο πλαινά μέρη του φύλλου

 και ύστερα κλείνουμε το επάνω μέρος

τυλίγουμε προς τα κάτω,όχι πολύ σφικτά γιατί το ρυζάκι θα φουσκώσει και έτοιμο!!!

Τα βάζουμε στην κατσαρόλα αφού πρώτα έχουμε στρώσει στο πάτο της μπόλικα φυλλαράκια

τα περιχύνουμε με τον χυμό ντομάτας,αφού τον έχουμε αραιώσει με λίγο νεράκι και λαδάκι,και από πάνω βάζουμε ένα πιάτο

Βράζουμε για 3 τέταρτα.Μόλις γίνουν σκεπάζουμε με μια πετσέτα την κατσαρόλα και αυτή θα απορροφήσει όλα τα υγρά.

Έτοιμο!!!


Για τα υλικά που σας έχω δώσει βγαίνουν 25 ντολμαδάκια.
Το θεωρούσα πολύ δύσκολο φαγητό και ήμουν σίγουρη πως θα μου διαλυθούν στην κατσαρόλα.
Παρ'όλ'αυτα βγήκαν ΤΕΛΕΙΑ!!!!!
Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγος χρόνος αλλά πιστέψτε με... θα ικανοποιηθείτε από την γεύση!!!

Και μιας που διανύουμε την Σαρακοστή σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!!!

Καλή σας όρεξη!!!

                                                                                                                                   Βούλα! 

Κέικ με φρούτα του δάσους!!!

Καλημέρα!!!Καλημέρα!!!
Πρωτομηνιά σήμερα!!!Αλλά και Πρωταπριλιά!!!Με μια υπέροχη λιακάδα!!!
Ήθελα λοιπόν να ξεκινήσει λίγο γλυκά ο μήνας μας...
Και τι πιο γλυκό,πιο εύκολο και πιο γρήγορο από ένα κέικ!!!

Κέικ με φρούτα του δάσους!!!

Τα υλικά μου:

-3 φλυτζάνια κοσκινισμένο αλεύρι(μαλακό)
-5 κουταλάκια baiking powder
-1/2 φλυτζάνι τσαγιού βούτυρο
-1 1/2 φλυτζάνι τσαγιού ζάχαρη
-2 αυγά
-2 βανίλιες
-1 φλυτζάνι τσαγιού γάλα
-κατεψυγμένα φρούτα του δάσους

Εκτέλεση:

Χτυπάμε καλά το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι να γίνει αφράτο,προσθέτουμε τα αυγά(αφού πρώτα τα έχουμε χτυπήσει πολύ καλά),ρίχνουμε το γάλα,την βανίλια και το αλεύρι(το οποίο το έχουμε κοσκινίσει πρώτα με την baiking).Στο τέλος ρίχνουμε τα φρούτα και ανακατεύουμε πολύ καλά(εγώ έβαλα λίγο λιγότερο από ένα φλυτζάνι τσαγιού).Αδειάζουμε το μείγμα σε βουτυρωμένη φόρμα και ψήνουμε στους 180οC για μια ώρα και 15 λεπτά.

 Και φυσικά συνόδεψε υπέροχα τον πρωινό μας καφέ!!

Τον ήπιαμε στον στον μικρό μου παράδεισο!!!

Όπως έχουμε πει η ομορφιά βρίσκεται γύρω μας αρκεί να γυρίσουμε να την κοιτάξουμε!!!

Καλό μήνα φίλοι μου!!!


                                                                                                                                 Βούλα!

Στάση ζωής και ένα παιδικό βιβλίο!!

  Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για κάτι διαφορετικό!
Για την στάση ζωής που έχω και που προσπαθώ να περάσω και στα παιδιά μου και για ένα βιβλίο που ενώ δεν μου γέμιζε το μάτι,τελικά μετέφερε στο μικρό μου ταρζανάκο όλα όσα θέλω να του πω...

  Κατ'αρχάς να σας πω ότι είμαι φύση αισιόδοξος άνθρωπος,προσπαθώ να βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων,ακόμα και τις δύσκολες στιγμές τις ευγνωμονώ,γιατί όλες μα όλες μου έμαθαν και από κάτι...και κάποιες ακόμα πιο δύσκολες μου έδειξαν το δρόμο για το πραγματικό νόημα της ζωής και με έκαναν να αλλάξω την πορεία μου πάνω σε τούτο δω τον κόσμο...

  Όλα μα όλα μα όλα...έχουν και την θετική τους πλευρά...ακόμα κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά,ίσως να μην φαίνεται και με την δεύτερη,ίσως χρειάζεσαι λίγη δύναμη ακόμα,μα στο τέλος θα την δεις,αρκεί να έχεις την διάθεση να την δεις...

  Όσο δύσκολη κι αν είναι η μέρα σου,σήκω το πρωί και χαμογέλα!!!Και ξέρεις και κάτι???Δεν είναι καθόλου γραφικό αυτό που σου λέω,αλλά πέρα μα πέρα αληθινό...Γιατί???Γιατί εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να σηκωθούν...δεν μπορούν να δουν τον υπέροχο ήλιο ή ακόμα και την γκρίζα συννεφιά ...Εσύ που μπορείς, μην χάνεις στιγμή!!!ΣΗΚΩ....ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!!

  Οι καιροί που διανύουμε είναι τόσο μα τόσο δύσκολοι...κι όταν είσαι γονιός είναι ακόμα δυσκολότεροι..γιατί έχεις να παλέψεις όχι μόνο για τον εαυτό σου,αλλά και για τα πλασματάκια σου,που οφείλεις να τα βοηθήσεις να γεμίσουν το βιογραφικό της ζωής τους με όμορφα παιδικά χρόνια γεμάτα από ζεστές στιγμές, αξίες και παιδεία(αυτά τα δυο τώρα τελευταία τα ψάχνω τριγύρω μου,μα......)κι όλα αυτά θα βάλουν θεμέλια για μια όμορφη ζωή...

Κι από την  άλλη είμαστε εμείς,οι γονείς.Οι καταστάσεις είναι αυτές που είναι στην χώρα μας και ο καθένας μας έχει και τις δικές του προσωπικές δυσκολίες.Όμως αυτά δεν πρόκειται να αλλάξουν από την μια στιγμή στην άλλη,θα πάρει πολύ πολύ χρόνο...Όμως στο μεταξύ η ζωή μας περνάει...και περνάει τόσο γρήγορα η άτιμη...που δεν έχουμε την πολυτέλεια να χαραμίζουμε στιγμές...και είναι κρίμα να φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής και κοιτάζοντας πίσω να μην νιώσουμε ζεστασιά,γαλήνη,χαρά,γλύκα,πληρότητα...

Γι'αυτό σου λέω....ΧΑΜΟΓΕΛΑ...και να σου πω και κάτι?όταν θα χαμογελάσεις και στον πιο κατσούφη άνθρωπο τότε το πιο πιθανό είναι οι γραμμές των χειλιών του, να ανέβουν λιγάκι προς τα πάνω...

  Αυτά θέλω να περάσω και στα παιδάκια μου...Από τότε που έμαθα ότι ήμουν έγκυος,δυο πράγματα ζήταγα από τον Θεό γι'αυτά.Πρώτον να έχουν υγεία και δεύτερον να είναι ευτυχισμένοι άνθρωποι...

Πρόσφατα,σε ένα ξεκαθάρισμα της βιβλιοθήκης,έπεσα σε ένα βιβλίο που το είχα καταχωνιάσει και δεν του είχα δώσει ποτέ σημασία...

Από την καλή και από την ανάποδη!!!
της Μάρως Σφακιανοπούλου
Εκδόσεις Ταξιδευτής.


Έλα όμως που έγινε από τα αγαπημένα μας...

Μιλάει για ένα παιδάκι,που η μέρα του ξεκινάει με πολλές αναποδιές...Κάποια στιγμή αναρωτιέται γιατί όλα τα πράγματα,έχουν δυο πλευρές,και την καλή αλλά και την ανάποδη,τότε επικοινωνεί με τον Θεό και αυτός του δίνει μια ευκαιρία να ξαναζήσει το ίδιο πρωινό,αλλά από την καλή αυτή τη φορά!!


                                                                                                                              Βούλα

Η κυρά-Σαρακοστή!!

   Να και η δική μας κυρία Σαρακοστή!!!

Μπορεί να αργήσαμε λίγο,αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ...!!!

Η κυρία Σαρακοστή είναι ένας πολύ όμορφος και βιωματικός τρόπος για να μιλήσουμε στα παιδιά για  την Σαρακοστή και να μάθουν το νόημα της.

Η κυρία Σαρακοστή δεν έχει στόμα,και αυτό γιατί συμβολίζει την νηστεία,φοράει ένα μεγάλο σταυρό γιατί προσεύχεται και έχει 7 πόδια,όσες είναι δηλαδή οι εβδομάδες μέχρι να φτάσουμε στο Πάσχα.
Έτσι λοιπόν, κάθε εβδομάδα τα μικρά μας θα κόβουν κι από ένα ποδαράκι,ώστε να μπορούν να μετράνε τον χρόνο μέχρι την Θεία Ανάσταση!

Τα υλικά μας πολύ απλά:

-1 κούπα αλεύρι
-1/2 κούπα αλάτι (εμείς χρησιμοποιήσαμε χοντρό)
1/2 κούπα νερό (ίσως χρειαστεί και λίγο παραπάνω ανάλογα με το αλεύρι που χρησιμοποιήσετε,θα το δείτε με το μάτι)

Ζυμώνετε τα υλικά μέχρι να γίνουν ένα ζυμαράκι,ανοίγετε  με το πλάστη,κόβετε σε ανάλογο σχήμα και το στολίζετε.Εμείς το ανοίξαμε πάνω σε λαδόκολλα και πάνω σε αυτήν το ψήσαμε για να μην κολλάει πάνω στο πάγκο αλλά και στο ταψί.
Ψήνετε στους 180ο C για μισή ώρα περίπου,κι αυτό με το μάτι ανάλογα με το φούρνο του καθενός.

Έτοιμο!!

Καλή επιτυχία!!!

                                                                                                                                   Βούλα

Είδαμε την Δόνα,την Τερηδόνα!

  Αυτή την ανάρτηση την έχω καθυστερήσει πολύ...μιας και που την είδαμε την προηγούμενη σεζόν.Όμως η παράσταση τώρα ξαναπαίζεται και σκέφτηκα να σας μιλήσω γι'αυτήν, γιατί είναι μια πολύ αξιόλογη δουλειά!!

  Πραγματικά είναι μια παράσταση που έχω ξεχωρίσει!Κατ'αρχήν να σας πω ότι αγάπησα πολύ τον χώρο και δικαίως φέρει το όνομα Παραμυθοχώρα...Εκεί λοιπόν αναλαμβάνει δράση η Δόνα,μια κυρία με πολύ όμορφο χαμόγελο,που μόλις ο μαγικός της καθρέφτης της λέει πως υπάρχει ένα κοριτσάκι με ομορφότερο χαμόγελο απ'το δικό της,βάζει σκοπό της ζωής της να το καταστρέψει...

Η παράσταση μας καθήλωσε όλους!!Μικρούς και μεγάλους!!Γελάσαμε με την ψυχή μας,αλλά το σημαντικότερο είναι ότι τα παιδιά πραγματικά "αγάπησαν" την οδοντόβουρτσα τους!!Μέχρι τότε παρακαλούσα τον μικρό μου να πλύνει τα δόντια του...μετά την παράσταση έγινε μέρος της ρουτίνας μας!!!Και εκτός αυτού,έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι δεν πρέπει να τρώει πολλά γλυκά!!

H Δόνα,η Τερηδόνα παίζεται στην Παραμυθοχώρα στο Μετσ,Αναπαύσεως 14&Τυρταίου1.


                                                                                                                               Βούλα

Κάνοντας πρώτη φορά αφήγηση παραμυθιών σε παιδιά...

Η θεατρική ομάδα που συμμετέχω έκανε αφήγηση παραμυθιών σε παιδιά, Θεέ μου, πόσο δύσκολο μπορεί να είναι!!! 

        Σάββατο βράδυ δυσκολεύομαι να κοιμηθώ από το άγχος μου γιατί τα παιδιά είναι ειλικρινή αν δεν τους αρέσει θα το πουν, αν βαρεθούνε θα το πουν, αν τους έρθει μια ερώτηση εκείνη τη στιγμή θα τη πουν. Με τα πολλά ξημερώνει Κυριακή με χέρια και πόδια να τρέμουν ξεκινάμε, έρχεται η σειρά μου κάθομαι κοντά τους και ξεκινάω τη Πουπού και τη Καρλότα, η φωνή μου δεν βγαίνει και αυτά με κοιτάζουν με αυτές τις τεράστιες ματάρες τους, παίρνω τελικά μπροστά και αρχίζω όμως αρχίζουν και αυτά τις ερωτήσεις. Καπού εκεί αφηγούμενη το παραμύθι αρχίζω να μονολογώ από μέσα μου:  Παναγία μου γιατί σε μένα, μην ανοίγεις καλέ τη κατσαρόλα, καλέ τώρα σου ήρθε να πετάξεις το χαρτάκι σου... Κάποια στιγμή αρχίζουν να συγκεντρώνονται στο παραμύθι, ομολογουμένως οι γονείς γελούσαν πολύ περισσότερο από τα παιδιά (δεν νομίζω ότι αυτό είναι ιδιαίτερα καλό βέβαια), με τα πολλά τελειώνει το παραμύθι και συνεχίζουν για το επόμενο, τότε έρχεται ένα και μου λέει θέλω να δω αν είναι μέσα στη κατσαρόλα η κότα και εκεί λιώνω και θέλω να αρχίσω να τα γαργαλάω όλα μαζί... Τελειώνουμε και το τελευταίο παραμύθι και τα πιτσιρίκια φεύγοντας αρχίζουν να μου φωνάζουν: γεια σου παραμυθόψαροοοοοοοοο...

          Εσείς που είστε μανάδες πως τα βγάζετε πέρα με τόσες απορίες, εγώ δεν ήξερα τι να τους απαντήσω, κάθε φορά με αφόπλιζαν...

                                                                           Εύστα

Υ.Γ. Κάποια στιγμή που έπεφτε χρυσόσκονη τα άκουγες να κάνουν οοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοοο, πόσο ζηλεύω θέλω να γίνω και εγώ ξανά παιδί και να εντυπωσιάζομαι από τη χρυσόσκονη και τα χρώματα και να νομίζω ότι είναι μαγικά.

Αισθητηριακά παιχνίδια με αλεύρι!!!

  Οι αισθητηριακές ασκήσεις είναι κάτι που αγαπούν όλα τα παιδιά!!!Και τα οφέλη τους όμως είναι πολλά!!!Βοηθούν τα παιδιά να αναπτύσσουν τις αισθήσεις τους,να συγκεντρωθούν στον στόχο τους,πολλές φορές τα βοηθούν να ηρεμήσουν ενώ παράλληλα τα διασκεδάζουν...

  Έτσι λοιπόν και εγώ επικαλέστηκα την βοήθεια τους,ένα πρωινό που η γκρίνια του ταρζανάκου είχε βαρέσει κόκκινο...

Τι έκανα???Τίποτα το ιδιαίτερο...Απλά,γέμισα ένα πλαστικό κουτί με αλεύρι και του το έδωσα...Στόχος ήταν ζωγραφίσει-δημιουργήσει με το δάχτυλο διάφορες εικόνες!

Αφού ασχολήθηκε αρκετά,περάσαμε στο επόμενο βήμα.Του έδωσα κάποια αντικείμενα της κουζίνας και τον άφησα να τα χρησιμοποιήσει όπως θέλει..

Εδώ θα πρέπει να μείνετε ψύχραιμες......Όπως καταλαβαίνετε γέμισαν τα πάντα με αλεύρι...Τα πάντα όμως...το τραπέζι,οι καρέκλες,το χαλί,ο ίδιος....Όμως με μια αλλαγή ρούχων και μια ηλεκτρική στο τέλος του παιχνιδιού όλα ήταν στην εντέλεια,οπότε δεν του είπα κάτι,απλά τον άφησα να ευχαριστηθεί το παιχνίδι του!!!

Αυτό το στάδιο ήταν και αυτό που του άρεσε περισσότερο και τον κράτησε για περισσότερη ώρα απασχολημένο!!

Μέχρι που ήρθε η στιγμή και περάσαμε στο τρίτο βήμα.Του πήρα τα αντικείμενα της κουζίνας και του έδωσα νερό.

Ήταν μια δραστηριότητα που τον ηρέμησε,είχε αφοσιωθεί στο στόχο του και έμεινε απασχολημένος περίπου μιάμιση ώρα!!!Ναι!Καλά διαβάσατε!!!Μιάμιση ώρα!!!Αυτό και μόνο είναι το καλύτερο κριτήριο για να το ξαναδοκιμάσουμε!!!


Φιλιά Πολλά και Καλή Διασκέδαση!!!!


                                                                                                                                   Βούλα

Είδαμε την παράσταση Ο Τομ Τιριτομ και η πολιτεία που ήταν χωρισμένη στα δυο!!!

  Πρόσφατα παρακολουθήσαμε με τον ταρζανάκο την παράσταση Ο Τομ Τιριτομ και η πολιτεία που ήταν χωρισμένη στα δυο!!

Κατά'αρχήν  να σας πω ότι η παράσταση είναι διαδραστική!Τα παιδιά ήταν μέρος της παράστασης,αλλά αυτό που μου άρεσε πολύ ήταν ότι μαζί με τα παιδιά έπαιρναν μέρος και οι γονείς!!!Παρατηρούσα τα πρόσωπα των παιδιών και φαινόντουσαν τόσο χαρούμενα που συμμετείχαν μαζί με τους γονείς τους!!!

Το θέμα του έργου είναι γιατί οι άνθρωποι τσακώνονται και πως θα πρέπει να χτίζουμε γέφυρες ανάμεσα μας,και όπως καταλαβαίνετε στάθηκε αφορμή για πολύωρη συζήτηση όταν γυρίσαμε στο σπίτι μας ενώ σε όλη την διαδρομή τραγουδούσαμε:Τομ Τιρι Τομ Τομ Τιρι Τομμμ,Τομ Τιρι Τομ Τομ Τιρι Τομμμμ.!!!

Η παράσταση παίζεται από ένα μόνο άτομο την Αριστέα Κοντραφούρη,η οποία έδειχνε ότι έχει ιδιαίτερο μεράκι,αρκεί να σας πω πως το σκηνικό αλλά και οι κούκλες ήταν φτιαγμένα από σακούλες σκουπιδιών!!!Πόσο ευρηματικό!!!Μας παρέσυρε μαζί της σ'εκείνη την πολιτεία....

Είναι μια παράσταση που αξίζει πραγματικά να παρακολουθήσετε..
Ο Τομ Τιριτομ παίζεται κάθε Κυριακή στις 12:00 στο θέατρο "Βαφειο-Λάκης Καραλής".


                                                                                                                           

                                                                                                                                           Βούλα

Αισθητηριακές ασκήσεις με την βοήθεια του Κύριου Φαγάνα!!!!

  Οι αισθητηριακές ασκήσεις είναι πολύ σημαντικές για τα παιδιά.Μέσα από την εξερεύνηση και την αναζήτηση,καταλήγουν στην ανακάλυψη και την επινόηση,καλλιεργούν τις αισθήσεις και εντείνουν την προσοχή τους.

  Πρόσφατα,καθώς έψαχνα στο internet για διάφορες ιδέες για τα παιδιά,κατέληξα στον κύριο Φαγάνα!!!

Ο κύριος φαγάνας πεινάει πολύ...και συνέχεια τρώει,τρώει ότι βρίσκει,είναι ασυγκράτητος...

Αν δεν με πιστεύετε δείτε και μόνοι σας:

Όπως καταλαβαίνετε τα υλικά που χρειαζόμουν ήταν ελάχιστα,ένα κουτί από παπούτσια,ρετάλια από διάφορα χαρτόνια και λίγη κόλλα

Με τα χαρτόνια έντυσα τα γύρω-γύρω του κουτιού,άνοιξα και μια τρύπα στο καπάκι,σχημάτισα μάτια,φρύδια,μύτη και έτοιμο!

Στόχος είναι ο μικρός ταρζανάκος με κλειστά μάτια να βάλει το χέρι του μέσα στο κουτί και την βοήθεια της αφής να ανακαλύψει τι έχει φάει ο κύριος φαγάνας...

Την αρχική ιδέα την πήρα από site http://http://www.rodidees.gr/

 και μπορείτε να την δείτε εδω:
http://www.rodidees.gr/nipiagwgeio/%CE%BF-%CF%83%CF%87%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%86%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8C%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%86%CE%AE%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85

Μόνο που έχω αλλάξει εντελώς τον τρόπο παιξίματος,αν και αυτό που μας προτείνουν από το συγκεκριμένο blog,είναι πολύ ωραία ιδέα και σύντομα θα το δοκιμάσουμε.

                                                                                                                                        Βούλα

Ζωγραφική με βαμβάκι!

  Ζωγραφική με βαμβάκι?Θα μου πείτε τι είναι πάλι αυτό?Κι όμως όσες είστε μαμάδες νομίζω ότι καταλαβαινόμαστε...τα παιδιά βαριούνται να ασχολούνται συνέχεια με τα ίδια και τα ίδια..θέλουν συνέχεια διαφορετικές δραστηριότητες,διαφορετικά υλικά...βέβαια αυτό δεν είναι κακό,γιατί με αυτό τον τρόπο αναπτύσσεται η φαντασία τους.

  Ήθελα λοιπόν να σας δείξω με ποιον τρόπο κράτησα αρκετή ώρα απασχολημένο τον ταρζανάκο...

"Έντυσα" με χαρτί του μέτρου το τραπεζάκι,του έβαλα χρώματα,και αντί για πινέλα του έδωσα βαμβάκι που το είχα πιάσει με μανταλάκι.

  Μόλις το είδε,ενθουσιάστηκε και στρώθηκε στην δουλειά...

  Και να το έργο του...

 Μια φραουλένια λίμνη στον ουρανό!!!

                                                                                                                                  Βούλα        

Του Αγίου Βαλεντίνου (μυστική αποστολή)...

       Του Αγίου Βαλεντίνου έφτασε και θα σας πω ένα μυστικό βρίσκομαι σε μυστική αποστολή και στόχος μου είναι να καταστρέψω αυτή τη γιορτή. Όπως πολύ καλά θα έχετε παρατηρήσει σε όλα τα σουπέρ μαρκετ έχουν βάλει εκπτώσεις στις σοκολάτες και όλοι εμείς οι τσιφούτηδες αντι-ρομαντικοί έχουμε μια απλή ταπεινή αλλά παράλληλα μεγαλειώδη αποστολή με δυο απότερους σκοπούς:

1) Να αποθηκεύσουμε όσες περισσότερες σοκολάτες στα ντουλάπια μας για τον υπόλοιπο καιρό με χαμηλό κόστος και μεγάλο κέρδος

2) Να καταστρέψουμε τη γιορτή όλων των ρομαντικών, χαχαχαχχα ( τρομακτικό γέλιο που υποδηλώνει κακία)... Κανείς τους δεν θα βρίσκει σοκολάτες στα ράφια για να τις προσφέρει σαν δώρο και έτσι θα σβήσουμε για πάντα το χαμόγελο από τα χείλη τους.

Μπορείς και συ εναντιώσου στα ρομαντικά ραντεβού, πήγαινε για σουβλάκια με τζατζίκι και κρεμμύδι. 

Καλό βράδυ σε όλους και που σαι ( εσύ, που έχεις καταφέρει να με ανεχτείς τόση ώρα και διαβάζεις τις μεγαλεπίβολες ιδέες μου) αν δεις αύριο στο δρόμο να περπατάνε χεράκι χεράκι και να χαμογελάνε φύγε τρέχοντας όσο πιο μακρύα μπορείς, που ξέρεις, μπορεί να σε κολλήσουν μπορεί να γίνεις και συ ζόμπιιιιιι...

   

                                                                           Εύστα

Άκης,ο Ρομποτάκης!!!

  Παρασκευή απόγευμα και εκεί που ο καιρός μας έχει καλομάθει,αλλάζει κέφια και μας επιβάλει να μείνουμε μέσα..Ωραία!Ετοιμάζουμε ζεστό ρόφημα και χαλαρώνουμε!!Αμ δε.....Ο μικρός ταρζανάκος έχει κέφια...για την ακρίβεια δεν έχει καθόλου...βαριέται να ασχοληθεί με τα παιχνίδια του και έτσι η μαμά αναλαμβάνει δράση....

  Και έτσι στα γρήγορα φτιάξαμε τον νέο μας φίλο:Τον Άκη,τον Ρομποτάκη!!!

Τα υλικά μας είναι απλά,και τα έχουμε όλοι στο σπίτι μας,αλουμινόχαρτο,ματάκια,κουμπάκια και ότι άλλο σας προστάξει η φαντασία σας!

Έτοιμος!!

Και φυσικά μετά ξεκίνησε το παιχνίδι...

Έι-μαι- ο- Ά-κης
ο-ρο-μπο-τα-κης!!!

Καλή διασκέδαση!!

                                                                                                                                       Βούλα

Country style in my kitchen....

   Μ'αρέσει πολύ η διακόσμηση στο σπίτι.Νιώθω πως διακοσμώντας τον χώρο μου γίνεται πιο ζεστός.Το δωμάτιο που ασχολούμαι πολύ με αυτό είναι η κουζίνα.Η κουζινούλα μου!Το αγαπώ πολύ αυτό το δωμάτιο...εκεί ξεκινάει η φροντίδα μου προς τους πιο σημαντικούς ανθρώπους της ζωής μου...εκεί ξεκινάει η μέρα μου,εκεί υπάρχει το μικρό μου γραφειάκι που συνήθως σας γράφω...έτσι λοιπόν την φροντίζω με ιδιαίτερη αγάπη...Το αγαπημένο μου στυλ,το στυλ που με κάνει να νιώθω όμορφα είναι το country.Είναι ιδιαίτερο  και δεν αρέσει σε όλους τους ανθρώπους μα εγώ το αγαπώ...Έτσι,συχνά πυκνά  κατατρέχω στο γνωστό και αγαπημένο pinterest,για να πάρω ιδέες...

  Έτσι και απόψε...
Eίπα  λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας κάποιες εικόνες που βρήκα και μου άρεσαν πολύ!Για δείτε:

Kαι αυτό που μου αρέσει πιο πολύ είναι ότι ενώ το country βασίζεται σε παλιά αντικείμενα,το αποτέλεσμα βγαίνει τόσο δροσερό!!

Εσάς πως σας φαίνεται???

                                                                                                                                       Βούλα