Στάση ζωής και ένα παιδικό βιβλίο!!

  Σήμερα θέλω να σας μιλήσω για κάτι διαφορετικό!
Για την στάση ζωής που έχω και που προσπαθώ να περάσω και στα παιδιά μου και για ένα βιβλίο που ενώ δεν μου γέμιζε το μάτι,τελικά μετέφερε στο μικρό μου ταρζανάκο όλα όσα θέλω να του πω...

  Κατ'αρχάς να σας πω ότι είμαι φύση αισιόδοξος άνθρωπος,προσπαθώ να βλέπω την θετική πλευρά των πραγμάτων,ακόμα και τις δύσκολες στιγμές τις ευγνωμονώ,γιατί όλες μα όλες μου έμαθαν και από κάτι...και κάποιες ακόμα πιο δύσκολες μου έδειξαν το δρόμο για το πραγματικό νόημα της ζωής και με έκαναν να αλλάξω την πορεία μου πάνω σε τούτο δω τον κόσμο...

  Όλα μα όλα μα όλα...έχουν και την θετική τους πλευρά...ακόμα κι αν δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά,ίσως να μην φαίνεται και με την δεύτερη,ίσως χρειάζεσαι λίγη δύναμη ακόμα,μα στο τέλος θα την δεις,αρκεί να έχεις την διάθεση να την δεις...

  Όσο δύσκολη κι αν είναι η μέρα σου,σήκω το πρωί και χαμογέλα!!!Και ξέρεις και κάτι???Δεν είναι καθόλου γραφικό αυτό που σου λέω,αλλά πέρα μα πέρα αληθινό...Γιατί???Γιατί εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να σηκωθούν...δεν μπορούν να δουν τον υπέροχο ήλιο ή ακόμα και την γκρίζα συννεφιά ...Εσύ που μπορείς, μην χάνεις στιγμή!!!ΣΗΚΩ....ΧΑΜΟΓΕΛΑ!!!

  Οι καιροί που διανύουμε είναι τόσο μα τόσο δύσκολοι...κι όταν είσαι γονιός είναι ακόμα δυσκολότεροι..γιατί έχεις να παλέψεις όχι μόνο για τον εαυτό σου,αλλά και για τα πλασματάκια σου,που οφείλεις να τα βοηθήσεις να γεμίσουν το βιογραφικό της ζωής τους με όμορφα παιδικά χρόνια γεμάτα από ζεστές στιγμές, αξίες και παιδεία(αυτά τα δυο τώρα τελευταία τα ψάχνω τριγύρω μου,μα......)κι όλα αυτά θα βάλουν θεμέλια για μια όμορφη ζωή...

Κι από την  άλλη είμαστε εμείς,οι γονείς.Οι καταστάσεις είναι αυτές που είναι στην χώρα μας και ο καθένας μας έχει και τις δικές του προσωπικές δυσκολίες.Όμως αυτά δεν πρόκειται να αλλάξουν από την μια στιγμή στην άλλη,θα πάρει πολύ πολύ χρόνο...Όμως στο μεταξύ η ζωή μας περνάει...και περνάει τόσο γρήγορα η άτιμη...που δεν έχουμε την πολυτέλεια να χαραμίζουμε στιγμές...και είναι κρίμα να φτάσουμε στο τέλος της διαδρομής και κοιτάζοντας πίσω να μην νιώσουμε ζεστασιά,γαλήνη,χαρά,γλύκα,πληρότητα...

Γι'αυτό σου λέω....ΧΑΜΟΓΕΛΑ...και να σου πω και κάτι?όταν θα χαμογελάσεις και στον πιο κατσούφη άνθρωπο τότε το πιο πιθανό είναι οι γραμμές των χειλιών του, να ανέβουν λιγάκι προς τα πάνω...

  Αυτά θέλω να περάσω και στα παιδάκια μου...Από τότε που έμαθα ότι ήμουν έγκυος,δυο πράγματα ζήταγα από τον Θεό γι'αυτά.Πρώτον να έχουν υγεία και δεύτερον να είναι ευτυχισμένοι άνθρωποι...

Πρόσφατα,σε ένα ξεκαθάρισμα της βιβλιοθήκης,έπεσα σε ένα βιβλίο που το είχα καταχωνιάσει και δεν του είχα δώσει ποτέ σημασία...

Από την καλή και από την ανάποδη!!!
της Μάρως Σφακιανοπούλου
Εκδόσεις Ταξιδευτής.


Έλα όμως που έγινε από τα αγαπημένα μας...

Μιλάει για ένα παιδάκι,που η μέρα του ξεκινάει με πολλές αναποδιές...Κάποια στιγμή αναρωτιέται γιατί όλα τα πράγματα,έχουν δυο πλευρές,και την καλή αλλά και την ανάποδη,τότε επικοινωνεί με τον Θεό και αυτός του δίνει μια ευκαιρία να ξαναζήσει το ίδιο πρωινό,αλλά από την καλή αυτή τη φορά!!


                                                                                                                              Βούλα